W co gracie w weekend?

Witam wszystkich zapalonych graczy. Ostatnio nie miałem zbyt wiele czasu, żeby skrobnąć kolejny odcinek W co gracie w weekend? Mam nadzieję, że tym razem uda mi się choć trochę nadrobić zaległości. Nie zapomnijcie odpalić swoich ulubionych gier w weekend.  Gdyby ktoś się zastanawiał, to numer gry na mojej liście wstydu jest uwarunkowany liczbą brakujących trofeów lub osiągnięć do calaka. Im więcej mi ich brakuje, tym niższa pozycja. Jeśli chcecie poczytać, o tym co ostatnio zaprząta moją uwagę, to zapraszam do dalszej części tekstu. Final Fantasy XIV (PS5) - Po platynie w Eorzei też jest życie Pozycja nr 12 na kupce wstydu Po zdobyciu upragnionej platyny w Czternastce skupiam się na pozostałych tofeach z dodatków. Nie napiszę, że na pewno zdobędę wszystkie, ale te co mogę zdobędę na pewno. Obecnie wbijam poziomy awatarów głównych bohaterów. Alphinaud trochę odstaje od reszty, ale to nie ważne. Prędzej czy później i go awansuję na dziewięćdziesiąty poziom razem z innymi i trofeum wpadni

Witajcie gracze. Mam nadzieję, że wszyscy jesteście zdrowi i macie sporo czasu na ogrywanie ulubionych gier wideo. W tym roku wyszło ich już całkiem sporo, tymczasem ja, swoim zwyczajem, siedzę nad tytułami, które już dawno skończyłem, a więc nad Final Fantasy XIV i Monster Hunter World: Iceborne. Po więcej na ten temat zapraszam do dalszej części tekstu. Final Fantasy XIV - 960 Fate'ów do platyny Druga platyna w FFXIV coraz bliżej. Konsultowałem ze znajomymi najszybsze sposoby zaliczania Fate'ów, a więc specjalnych wydarzeń w świecie gry, które możemy spotkać podczas eksploracji. Większość z nich polega na pacyfikacji większych grup wrogów, ale są tez takie, które wymagają pokonania jakiegoś bossa, czy na dostarczeniu odpowiedniej ilości przedmiotów naszemu zleceniodawcy. W pierwszych miejscówkach to dobry sposób na szybki awans na wyższy poziom. Od dodatku Shadowbringers Fate'y służą także do odblokowywania lepszego asortymentu u lokalnych handlarzy. Większość znajomych p

Witajcie. Wielu graczy opowiada innym pasjonatom gier wideo o swoich kupkach wstydu, tłumacząc w ten sposób swój brak czasu na granie. Wiadomo, że łatwiej jest kupić jakąś grę, bo trwa to raptem kilka minut, niż poświęcić jej kilkadziesiąt lub kilkaset godzin. Dla casuali, którzy ogrywają cztery lub pięć gier w roku wręcz świętym obowiązkiem jest krytykowanie graczy, którzy potrafią włożyć całe swoje serce w granie w gry wideo.  Mamy także graczy, którzy zamiast grać w gry robią im zdjęcia lub filmiki i chwalą się nimi w sieci. Pozerzy i tak zwani kolekcjonerzy graczami i tak nigdy nie byli i nie będą. Żeby być graczem wystarczy grać w gry.  Nie jest to jednak wcale takie proste, gdy próbujesz splatynować i zcalakować każdą grę. Od małego miałem takie podejście do gier wideo, że albo wyciskam z nich wszystkie soki, dochodzę do ostatniej planszy i pokonuję ostatniego bossa, albo nie gram wcale. Dziś mogę śmiało powiedzieć, że stałem się ofiarą takiego podejścia. Wystarczy bowiem zabrać