W co gracie w weekend?

Witajcie. Bardzo cieszę się z tego, że odwiedziliście mnie w zeszłym tygodniu na blogu, więc postanowiłem go kontynuować. Miałem znowu pisać o Personie 5, ale ledwo po piętnastu dniach spędzonych z tym jrpgiem ujrzałem napisy końcowe. Miałem bardzo złe zakończenie i zamierzam jeszcze kiedyś wrócić do tej produkcji, aby poprowadzić historię inaczej, ale to już nie w tym roku. W 2017r. wyszło po prostu bardzo dużo dobrych i ciekawych gier, więc wypadałoby, abym w końcu napisał coś o The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Wróciłem także po trzech miesiącach przerwy do NieRa: Automaty z mocnym postanowieniem zobaczenia zakończeń B-E. Postaram się też bardziej przycisnąć zaniedbane ostatnio Uncharted 4. [Wpis zawiera spoilery.] The Legend of Zelda: Breath of the Wild (WiiU, Nintendo EPD, 2017r.) BotW to zdecydowanie największa Zelda, jaką widziałem w życiu. Po wyjściu ze Świątyni Odrodzenia na samym początku tej japońskiej gry przygodowej ukazał mi się świat tak wielki i przepastny

Swego czasu próbowałem zorganizować na ppe głosowanie na TOP 10 Gier Wszech Czasów, lecz pomysł nie spodobał się wielu osobom i jedynie Czarny Ivo ustosunkował się do tej kwestii. Niniejszy blog jest odpowiedzią na jego wpis. Postaram się też podać argumenty, które wziąłem pod uwagę wybierając konkretne pozycje. Myślę, że taka lista to rzecz umowna. Jak niby można ograniczyć całe swoje growe życie z setkami skończonych gier na dziesiątkach platform do gier do tak skromnej listy? Po prostu nie da się tego zrobić, ale skoro Ivo spróbował, to ja też muszę. Obiecałem mu to dawno temu i teraz chcę się wywiązać ze swojej obietnicy. Zanim wymienię i opiszę w kilku zdaniach swoich faworytów przedstawię w celu przypomnienia topkę znajomego, który nieraz pomagał mi w realizacji pomysłów. 10.Heroes of Might and Magic III (PC) 9.Megaman 2 (NES) 8.Baldur's Gate II (PC) 7.God of War 2 (PS2) 6.Street Fighter 3 Alpha (PSone) 5.Diablo II (PC) 4.Legacy of Kain: Soul Reaver (PSone) 3.Reside

Do przekształcenia mojego wpisu z bloga na minirecenzję klasyka z pierwszego PlayStation pt.Crash Team Racing przekonał mnie Zdun. Po trylogii Crash Bandicoot z PSone, CTR stał się moim ostatnim przystankiem do lepszego poznania jednej z najlepszej serii w historii gier wideo. Chciałem również mieć jakieś porównanie z Mario Kart 64 z N64. Do niedawna stawiałem znak równości między Mario Kart 64 i CTR. Dziś, po ukończeniu trybu Przygody dla jednego gracza, którego nie ma w MK64, uważam CTR za lepszy tytuł, powiem więcej, uważam go za najlepszego Crasha, zaraz obok Crasha 3. Choć gra cierpi na syndrom nie tego power upa co trzeba, to ma historię, w której kosmita Nitros Oxide rzuca wyzwanie całej Ziemi. Wyścigi rozgrywające się w produkcji Naughty Dog mają wyłonić najszybszego przedstawiciela planety. Wybraniec zmierzy się z nim w wyścigu, którego stawką jest los wszystkich mieszkańców Ziemi i jej wolność. Crash, jego siostra, a nawet bossowie z poprzednich części tego cyklu podej

Dawno nie byłem tak podekscytowany pisząc bloga. Napisałem już ponad 250 różnego rodzaju wpisów a czuje się tak, jakbym to robił pierwszy raz w życiu. Bardzo się cieszę, że znów padło na Personę 5, bo nawet po 125 godzinach, które z nią spędziłem nie wiem jak mam ja traktować. Czy jest to jrpg, który zakończy pewien etap mojego życia czy rozpocznie nowy? A może jedno i drugie? [Wpis zawiera spoilery.] Persona 5 (PS4, Atlus, 2017r.) Aż dziw bierze, że jeszcze dwa tygodnie temu zupełnie nie wierzyłem w to, że kiedyś zagram w ten tytuł. Do odmienienia mojego serca wystarczyła dobra wola dwóch osób. Pierwszą z nich jest wielka fanka Persony, Transformerów i Miku Hatsune, Kaszydo, która napisała o ostatniej odsłonie serii jrpgów Atlusa bodajże w jednym z majowych w co gracie w weekend. Od tamtej pory Persona 5 stała się najbardziej pożądaną przeze mnie grą wydaną w tym roku. Gdy tylko słyszałem, że ktoś kupił lub pożyczył ten tytuł a wcale w niego nie gra, to źle się z tym czułem, bo

W końcu nadszedł dzień, w którym mogę rozpocząć żmudny proces mojego odkupienia za wszystkie niecne czyny popełnione na ppe.pl. Po bardzo długim czasie oczekiwania pełnym zwątpienia, smutku i tęsknoty za serią Persona nareszcie zostałem upiornym złodziejem serc, więc jeśli nie boicie się, że i Wam je skradnę, to zapraszam na bloga, w którym opisałem swoje wrażenia z pierwszych czterdziestu godzin spędzonych z Personą 5. [Wpis zawiera spoilery.] Persona 5 (PS4, Atlus, 2017r.) Moja droga do tego, aby zagrać w Personę 5 była długa i wyboista. Zawarłem układ, dzięki któremu miałem zagrać w najnowszy hit Atlusa już w dniu premiery. Wszystko jednak potoczyło się inaczej niż mi obiecywano i zostałem z niczym. Ostatnie pół roku błądziłem po omacku i czułem się jakbym tkwił w jakimś letargu. Złośliwi ludzi z portalu zaczęli drwić ze mnie, mówiąc, że nigdy nie zagram w tego jrpga. Wcześniej mówili też, że nigdy nie przejdę Wiedźmina 3. Prawda na całe szczęście okazała się zgoła inna.  Co pra

Witajcie. Moim dzisiejszym gościem jest MarBarRasta, który specjalnie dla nas napisał o The Last of Us Remastered. Natomiast ja mam na tapecie następujące tytuły: Uncharted 4, Xenoblade Chronicles X, The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel, Skyrim oraz Fear Effect. Zapraszam wszystkich zainteresowanych do lektury, słuchania muzyki i do komentarzy. [Wpis zawiera spoilery.] Cześć! Tym razem mam zaszczyt napisać Wam w co gram w weekend z tej strony barykady. Czy mam tremę? Nie, przecież i tak nikt tego nie przeczyta. Przynajmniej tak głosi plotka ;-) Mam to szczęście w nieszczęściu, że od początku tego roku mam cały czas weekend i mogę poświęcać swojej pasji więcej czasu niż kiedykolwiek mogłem sobie wymarzyć. Co mnie interesowało z wydanych już gier w tym roku, to ograłem i w oczekiwaniu na interesujące mnie premiery, coraz częściej wracam ponownie do gier kiedyś ogranych i bawię się znakomicie. The Last of Us Remastered (PS4, Naughty Dog, 2014r.) Od tygodnia gram w  The Last