W co gracie w weekend?

Cześć. Tym razem weekend liczę trochę dłużej, bo aż do samego Halloween, stąd będę chciał sprawdzić kilka gier wideo. Wy też spróbujcie odpocząć lub pogrążyć się w zadumie, jeśli musicie, i nie zapomnijcie odpalić choćby na chwilę swoich ulubionych gier. Dead Space (PS5) - Odrestaurowany legendarny kosmiczny klasyk Po co nam nowe gry wideo, skoro przypudrowane starocie biją je na głowę? Po raptem kilku minutach z odświeżonym Dead Space'm już wiem, że to ten sam poziom, co remake'i Capcomu i Square Enix.  Oryginał przeszedłem kiedyś bodaj pięciokrotnie w ciągu trzech tygodni, więc nie mogę się już doczekać rozdeptywania ksenomorfów. Początkowo miałem ogrywać remake Dead Space przez Gamepassa. Rozmawiałem nawet o tym z kolegą, z którym pożyczamy sobie od czasu do czasu gry, ale on stwierdził, że sam ogra ten horror na Xboxie, a mi pożyczy wersję gry na PS5. Zgodziłem się bez wahania. W ten sposób EA, które zabiło kiedyś tą genialną markę, zamieniając ją w tępą koopową strzelankę,

Cześć. W kolejnym odcinku cyklu poświęconego japońskiej animacji zająłem się klasykiem, a więc Perfect Blue, oraz dosyć świeżym tematem, bo prequelem Jujutsu Kaisen. Perfect Blue  Perfect Blue chciałem sprawdzić od dłuższego czasu. Ciężko jednak było podejść do tematu, gdy zupełnie nic się nie ogląda od dwóch lat. Wydaje mi się, ze ten okres mam już za sobą. Czuję wielki głód. Kiedyś miałem tak samo z grami wideo, których nie dotykałem przez dwa lata.  Zmęczenie japońską animacją nastąpiło u mnie jakieś dwa lata temu. Wtedy też miałem problem z zaliczeniem nawet odcinka w krótkich kilkunastoodcinkowych seriach. Nie chcę być jedną z tych osób, które mówią coś w stylu, że po zapoznaniu się z gatunkiem visual novel nie oglądam już anime. Co to to nie.  Trochę obawiałem się, że nie jestem już w stanie skupić się na dwugodzinnych japońskich filmach animowanych. Seans z Perfect Blue uświadomił mi to jak bardzo się myliłem. Strach ma wielkie oczy.  Może z wyjątkiem pierwszych dwudziestu-trzyd

Witam w kolejnym odcinku W co gracie w weekend? Czy nowy Spider-Man przypadł Wam do gustu? Czy może raczej ogrywacie coś innego? Cokolwiek by to nie było, mam nadzieję, że dobrze się bawicie. Co u mnie? Cykady. Chyba właśnie wytypowałem swojego faworyta w kolejnej ruletce gier wideo. Higurashi When They Cry (Console Arcs): Chapter 11 - Someutsushi Bałem się, że dodatkowe historie Higurashi, stworzone na rzecz konsol nie dowiozą, ale nowi bohaterowie i alternatywna wersja upiornego cyklu o cykadach pokazały pazur. Jedno morderstwo kompletnie zburzyło pozorny spokój, jakim cieszyli się główni bohaterowie. Gdy klimat gęstnieje i budzą się demony Hinamizawy naprawdę ciężko wtedy jest się oderwać od wynurzeń autora tego cyklu, Ryukishiego. Oczywiście Higurashi zawsze smakuje najlepiej za pierwszym razem i z oryginalną obsadą. Ciężko jest zgadnąć o co tak naprawdę chodzi w tej powieści wizualnej, dlatego w konsolowych rozdziałach można już dostrzec pewne schematy fabularne i o wiele łatwiej

Dawno tego nie robiłem, ale w końcu udało mi się obejrzeć jakieś anime. Tym razem padło na klasyk od studia Ghibli, który ma już na karku blisko trzydzieści lat. Czy warto sięgać dziś po tak stary film? Myślę, że tak. Hayao Miyazaki i jego współpracownicy nigdy bowiem nie schodzą poniżej pewnego poziomu w swych animacjach. A że jest to zazwyczaj poziom niebotyczny to tylko lepiej.  Jak to w filmach tego studia zazwyczaj bywa jest to kolejna opowieść z pogranicza fantasy. Opowiada o księciu, który w wyniku walki w obronie swojej wioski zostaje przeklęty. Szamanka jego wioski oznajmia mu, że owej klątwy nie da się zdjąć, więc musi ją opuścić i podążyć w swoją ostatnią wędrówkę. W ten sposób dociera do krainy, w której ludzie toczą brutalną wojnę ze zwierzętami z okolicznego lasu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że owe zwierzęta to rozumne istoty, które pragną jedynie zemsty za poległych towarzyszy. Spotkałem się z zarzutami dotyczącymi scenariusza Księżniczki, ale mi ten f

Życie gracza jest niezwykle ciężkie. Nie raz dochodzi do sytuacji, w której musimy dokonać ważnych wyborów. Czasem trzeba wybrać to, czy zagramy w jedną świetną grę albo w inną. Dlatego najlepiej grać we wszystkie, w które chcemy.  U mnie w dalszym ciągu ruletka z grami i powolne brnięcie naprzód. Po więcej zapraszam do dalszej części tekstu.  Starfield (XSX, PC) - Przeszłość Sary Niewiele pograłem sobie w Starfielda przez ostatni tydzień. Tak w zasadzie to udało mi się jedynie dopiąć do końca wątek Sary, który stał się tak ważny w pewnym momencie, że autorzy Starfielda nie pozwolili mi rozgrywać fabuły, póki go nie skończę. Zupełnie mi to nie przeszkadzało, bo uwielbiam byłą wojskową z Loży. Często robiłem do niej maślane oczy, więc gdy tylko nadarzyła się okazja, żeby jej pomóc, od razu ruszyliśmy do miejsca, które przez niemal dwie dekady jej życia było niczym cierń w jej sercu.  Bardzo podobało mi się zakończenie tego wątku, więc po co szukać tych wszystkich gwiazd, skoro największ

Cześć wszystkim. Mam nadzieję, że humory Wam dopisują i ogrywacie swoje ulubione gry. Jeśli o mnie chodzi to czuję się wybornie na początku października i chcę pożerać gry jedna po drugiej. Zawsze się tak czuję po skończeniu produkcji, która przypadła mi do gustu. W ten weekend bawię się więc w grową ruletkę. Sprawdzam kilka tytułów i dopiero później skupię się na czymś na dłużej. Wszystkich zainteresowanych zapraszam do dalszej części tekstu. Final Fantasy XIV: Endwalker - Growing Light (PS5). To czego nie zrobiliśmy wczoraj możemy zrobić dziś, wspólnie nad tym pracując We wtorek wylądowała nowa aktualizacja Final Fantasy XIV. To pierwsza część tej mega-aktualizacji. Kolejna wyląduje w styczniu 2024 roku. Co tym razem czeka na graczy? Przede wszystkim możemy zobaczyć finał historii Zero. Nie ukrywam, że jako wielki fan Final Fantasy IV jestem wniebowzięty. Mój entuzjazm udzielił się chyba też i innym graczom, bo co prawda jeden z bossów szybko nas dwa razy wykończył, ale gdy ustaliliś